Kinesiotaping – w czym pomagają tejpy?
Dlaczego podczas zawodów sportowcy miewają na nodze, ramieniu lub tułowiu naklejone kolorowe plastry? Podpowiadamy, że kinesiotaping, a po polsku plastrowanie dynamiczne, czyli właśnie naklejanie wspomnianych plastrów stosują też fizjoterapeuci podczas leczenia urazów kręgosłupa. W czym pomaga kinesiotaping? Kto wymyślił tejpy? Na czym to polega i co ważniejsze, czy jest skuteczne?
Czym jest kinesiotaping
Kinesiotaping jest metodą terapeutyczną, polegającą na oklejeniu konkretnych fragmentów ciała plastrami specjalnej struktury. To jedna z metod plastrowania. A czym jest plastrowanie? Aplikacją na ciele elastycznego lub nierozciągliwego plastra.
W plastrowaniu dynamicznym wykorzystuje się specjalnie do tego stworzony plaster, który nie ogranicza ruchów, o ciężarze i grubości bliskich naszej skórze. Cechuje go odporność na wodę oraz to, że nie uczula.
Tejpy są ogólnodostępne w aptekach i sklepach sportowych, warto więc poznać ich działanie i zasady stosowania, by umieć je sobie nakleić samodzielnie.
Kinesiotaping zafascynował świat podczas jednego z meczów Euro 2012. To wtedy Mario Balotelli zdjął koszulkę, ukazując 3 długie niebieskie plastry naklejone na jego plecach. W mediach od razu wybuchła wieść o „magicznych plastrach Balotellego”. Tejpy miały podobno zwiększać siłę włoskiego piłkarze, chronić go przed kontuzją czy leczyć ból pleców.
Plastrowanie dynamiczne stosuje się często i w sporcie, i w fizjoterapii.
No dobrze, ale skąd to się w ogóle wzięło?
Historia kinesiotapingu
Historia kinesiotapingu nie jest bardzo długa. W latach 70. przewodniczący japońskiego Stowarzyszenia Kinesiotapingu Narodowej Szkoły Chiropraktyków doktor Kenzo Kase zaobserwował, że wystarczy nakleić na obolałą kończynę zwykły plaster, by przynieść choremu ulgę, a jego kończynie pomóc w odbudowaniu tkanek.
Stwierdził, że naklejanie kolorowych tejpów na różne sposoby spowoduje lepsze ich działanie. Z naturalnych zasobów stworzył rozciągliwą plecionkę, którą nasmarował hipoalergicznym klejem.
Niedługo później do doktora Kenzo zaczęli zgłaszać się kolejni pacjenci, przekonani do jego metody leczenia przez jego zadowolonych podopiecznych. A wśród nich byli zarówno osoby korzystające z rehabilitacji, jak i profesjonalni sportowcy. Tejpy zyskały sympatię przede wszystkim dlatego, że nie powodowały żadnych skutków ubocznych.
Wobec tego doktor Kenzo postanowił opatentować wynalazek i zaprezentować go światu.
Korzyści z kinesiotapingu
Kinesiotaping oferuje mnóstwo korzyści osobom narzekającym na różne schorzenia i urazy. Tejpy mogą pomóc w procesie leczenia i rehabilitacji. W jaki sposób?
Redukują ból i obrzęki
Plastrowanie dynamiczne zmniejsza bóle i obrzęki. Unosząc odrobinę skórę, tejp tworzy przestrzeń między nią i mięśniami. Tejpowanie usprawnia drenaż limfatyczny. Przyczynia się również do stabilizacji stawów i zmniejszenia napięcia mięśni, dzięki czemu przestajemy odczuwać ból.
Usprawniają funkcjonowanie mięśni i stawów
Kinesiotaping często jest zalecany przy rehabilitacji urazów mięśniowo-szkieletowych. Tejpy stabilizują i wspierają osłabione i uszkodzone mięśnie. Poprzez kontrolę napięcia tejpu możemy poprawić propriocepcję, czyli umiejętność organizmu do rozpoznawania pozycji i ruchu kończyn, dzięki czemu łatwiej nam będzie kontrolować nasze ciała.
Wspomagają krążenie krwi
Plastry do kinesiotapingu stymulują mikrokrążenie, usprawniając dopływ tlenu i składników odżywczych do uszkodzonych tkanek. Lepsze krążenie krwi oznacza szybsze gojenie i regenerację, co ma ogromne znaczenie w rehabilitacji po urazach lub operacjach.
Poprawiają postawę i wzory ruchowe
Kinesiotaping przyczynia się również do poprawy postawy ciała. Poprzez przekazanie do organizmu informacji sensorycznej tejpy poprawiają stabilność rdzenia kręgowego, wspomagając nasze poruszanie się. Wobec tego kinesiotaping pomaga osobom cierpiącym na skoliozę czy lordozę.
Tejpy a aktywność fizyczna
Korzyści z kinesiotapingu szczególnie odczuwane są podczas treningu. Można go stosować choćby jako stymulator właściwego ustawienia konkretnej części ciała podczas wykonywania ćwiczeń.
Chcąc, by pacjent miał na przykład właściwie ustawioną łopatkę, rehabilitanci naklejają czasem na nią tejp. Po co? Ponieważ ciągnie on ją w odpowiednim kierunku. Wtedy ćwiczący lepiej czuje łopatkę, co ułatwia właściwe wykonywanie ćwiczeń.
Jak przyklejać tejpy
Istnieją różne sposoby naklejania tejpów, a każdy z nich zapewnia inne działanie. Oto 3 sposoby naklejania tejpów:
- Całą taśmę rozciągamy i przyklejamy. Ten sposób ma za zadanie wspomagać nasze ruchy.
- Nierozciągnięte tejpy nakładamy na napiętą skórę. Tak naklejone tejpy nieco unoszą skórę, działając przeciwzapalnie odciążająco i drenująco na położone głębiej tkanki.
- Pocięty na węższe paski tejp przyklejamy na skórę w formie wachlarze. Ten sposób działa drenująco na płyny krążące w tkankach pod skórą.
Każdy sposób zadziała nieco inaczej. Natomiast kolor tejpów nie ma żadnego znaczenia. Sam doktor Kenzo Kase przyznał, że zaczął produkować tejpy o różnych kolorach tylko dlatego, że te białe nie podobały się niektórym zawodniczkom.
Polecamy poznać korzyści z kinesiotapingu. Zwłaszcza, że są ogólnodostępne i łatwe w aplikacji, a do tego bezpieczne w każdym wieku. Ich brak ingerencji w organizm jest tym bardziej ważny, gdy chodzi o dzieci, kobiety w ciąży czy pacjentów onkologicznych.
